Κυριακή 6 Μαΐου 2012

The English Tutor that Came in From Hell (Part II)


«Δημήτρη, θες να μου δείξεις πού έχεις φτάσει στα αγγλικά;»

Το βλέμμα του σκοτείνιασε και έχασε τη σπιρτάδα του με το που άκουσε για αγγλικά. Κακό σημάδι αυτό. Προσπερνώ το γεγονός ότι μου είπε ψέματα, όπως αποδείχτηκε αργότερα, για την ύλη που είχαν καλύψει με την προηγούμενη δασκάλα. Βασικά, το πρώτο μάθημα είναι μάθημα γνωριμίας κανονικά και δε σκόπευα να διδάξω ύλη, αλλά η μαμά του Δημήτρη είχε δείξει με όλους τους τρόπους ότι ήθελε με το «καλησπέρα σας» να παραδώσω ένα ολόκληρο κεφάλαιο σε μία μόνο διδακτική ώρα. Τελικά, δε φώναζε μόνο σα Χίτλερ, αλλά είχε και τις τακτικές του.

Ήταν ηλίου φαεινότερον πως ο Δημήτρης ήταν έτοιμος να χτυπηθεί κάτω σα χταπόδι προκειμένου να μην κάνει αγγλικά. Δεν του άρεσαν. Λόγικο, έτσι όπως τα διδασκόταν. Οπότε αποφάσισα να κάνουμε μαζί κάποιες ασκήσεις από το workbook ίσα ίσα για να δω το επίπεδό του και μετά να κάνουμε κάτι πιο ευχάριστο, όπως παιχνίδια, τραγουδάκια και ιστορίες στα αγγλικά. Δε θα με άφηνε η μαμά-Κέρβερος, αλλά σχεδίαζα να το ρισκάρω μήπως το παιδί δει με άλλο μάτι τα αγγλικά.

«Δημήτρη πρώτα θα κάνουμε μαζί δυο-τρεις ασκήσεις από το βιβλίο σου.»
Στραβομουτσούνιασε. «Όχι, κυρίααα. Αμαρτία, αμαρτία.»
Αμαρτίες. Πολύ σωστά, αμαρτίες πρέπει να πληρώνω.

«Αμαρτία θα ήταν και να μην τις κάνουμε όμως, Δημήτρη.»

8.19 pm

Άσκηση που έπρεπε να βάλει τις λέξεις στη σωστή σειρά και μορφή έτσι ώστε να φτιάξει πρόταση που να περιγράφει την αντίστοιχη εικόνα. Η πρώτη εικόνα έδειχνε δύο παιδιά που ήταν σε σαφάρι και στεκόντουσαν δίπλα σε ένα χαλασμένο τζιπ, και ένα λιοντάρι που τα πλησίαζε.

«Διάβασέ μου τις λέξεις πριν γράψεις την πρόταση και πες μου αν έχεις άγνωστες.»
«Μην κάνουμε αγγλικά, κυρία. Αμαρτία, αμαρτία.»
«Δημήτρη.»
«Καλά. Them. Lion. Came. When. Φρίχτεν..»
Έλα μου; Φρίχτεν; Πολύ Μέρκελ ακούστηκε αυτό.

«Δημήτρη κάνεις Γερμανικά;»
«Ναι, στο σχολείο.»

Τετάρτη Δημοτικού και κάνουν δεύτερη ξένη γλώσσα; Εγώ σε αυτήν την τάξη έκανα πρώτη χρονιά αγγλικά μόνο, τα γαλλικά μας τα άρχιζαν Ά Γυμνασίου. Ή το IQ του Υπουργείου Παιδείας έχει πάει υπό το μηδέν, ή βάζουν πιο γερές βάσεις για εντατικοποίηση, πλύση εγκεφάλου και μελλοντική δημαγωγία. Το θέμα, όμως, που με έκαιγε περισσότερο εκείνη τη στιγμή ήταν πού στα κομμάτια βλέπει το φρίχτεν. Κοιτάω την άσκηση. Μάλιστα. Το «frighten» λέει τόση ώρα.

«Δημήτρη, αυτή η λέξη σημαίνει «τρομάζω» και προφέρεται φράιτεν, όχι φρίχτεν. Για ξαναπές το.»
«Φρίχτεν.»
«Φράιτεν, Δημήτρη.»
«Φρίχτεν.»
«Φράιτεν.»
Άνετα θα κυλούσε όλο το υπόλοιπο βράδυ έτσι.

«Ε εντάξει κυρία. Μη μου μαθαίνετε την τέλεια προφορά, δεν πάμε και για Proficiency-ssss
«Το ξέρω πως δεν πάμε για Proficiency παιδί μου, αλλά από το φράιτεν στο φρίχτεν υπάρχει, όσο να πεις, μία απόσταση.»
Απόσταση που μετριέται σε έτη φωτός για την ακρίβεια.

8.27 pm

Ίδια άσκηση. Επόμενη πρόταση. Η αντίστοιχη εικόνα έδειχνε πως το κορίτσι παίρνει μία μεγάλη πέτρα από κάτω και τη χτυπάει πάνω στο αυτοκίνητο για να κάνει θόρυβο και να φοβηθεί το λιοντάρι. Πολλή φαντασία αυτός που έγραψε το βιβλίο.

Του είπα τι σήμαιναν οι λέξεις στα ελληνικά για να σχηματίσει την πρόταση πιο εύκολα.

«Τι λέτε κυρία; Λάθος τα λέτε!»
Μέγα λάθος έκαναν οι γονείς σου ποντικομικρούλη. Γκε γκε;

«Rock δεν είναι η πέτρα, αλλά ο βράχος. Η πέτρα είναι stone» είπε πανηγυρικά με ένα στόμφο μέχρι το Θεό.
«Πολύ σωστά, Δημήτρη, μόνο που rock, εκτός από βράχος, είναι και η μεγάλη πέτρα. Μία λέξη στα αγγλικά συνήθως δε σημαίνει μόνο ένα πράγμα.»
«Όχι, αφού rock είναι ο βράχος και stone η πέτρα σας λέω.»
Ναι, και με αυτή τη λογική, rock music είναι η μουσική του βράχου. Χαίρομαι που το ξεκαθαρίσαμε.

Έκτακτο δελτίο ειδήσεων:

«Καλησπέρα κυρίες και κύριοι, διακόπτουμε το πρόγραμμά μας για να σας ενημερώσουμε πως κοπέλα που έκανε μάθημα αγγλικών σε εννιάχρονο αγόρι, το έβαλε να σκίσει μία-μία τις σελίδες του βιβλίου του και να τις φάει. Οι συγγενείς δηλώνουν ανήσυχοι, ενώ η άγνωστη κοπέλα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο Τμήμα..»

Όχι, Θεούλη μου. Σε παρακαλώ, δε θέλω να πάω φυλακή για βράχους, πετρούλες και κωλο-βοτσαλάκια. Θα παραμείνω κουλ και ψύχραιμη ό,τι κι αν κάνει ο μικρός καλικάντζαρος. Τα αγαπάω εγώ τα καλικαντζαράκια. Αλήθεια.

«Δημήτρη μου, σε αυτήν την περίπτωση η πρόταση θέλει να πει πως το κορίτσι χρησιμοποιεί μία μεγάλη πέτρα για να διώξει το λιοντάρι. Σου φαίνεται λογικό να λέγαμε πως το κορίτσι σηκώνει έναν βράχο

Παύση. Με κοίταξε με βλέμμα απορίας. Επιτέλους, κατάλαβε ότι δεν τον παίρνει να επιμείνει άλλ--

«ΜΑ Η ΠΕΤΡΑ ΕΙΝΑΙ STONE» τσίριξε πεισμωμένος.
Γαμώ τους Rolling Stones μου μέσα.

«Να θυμηθώ να πάω αύριο στο φαρμακείο να πάρω αντισυλληπτικά» σκέφτηκα, «ή να κλείσω ραντεβού για στείρωση καλύτερα;» Δίλημμα. Παρ’όλο που μικρή ήμουν πάρα πολύ ήρεμο και βολικό παιδί (στην πορεία στράβωσε το πράγμα) και θα ήθελα να δω μέρος του DNA μου σε 3D επανέκδοση, δε ρισκάρω να το ζήσω αυτό επί 24ώρου βάσης για κανένα λόγο. 

To be continued..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παράκληση: γράφουμε ό,τι θέλουμε, αλλά με ευγένεια και χωρίς greeklish.